Różewicz o wiośnie

Widziałam dziś parę gołębi tulących się do siebie na dachu szarego blokowiska. A kwietniowy śnieg padał i padał...
 Pamięć podsunęła mi fragment wiersza Różewicza z tomiku "Niepokój":

W CISZY TAK DROGO OKUPIONEJ



Rośliny których korzenie i kwiaty

rozwijają się pod ziemią

do słońca zaczną lecieć

(...)

Padają trawy pod kosą

można je ogniem wypalić

ale kto mocen jest rozkazać ziemi wiosennej

Ziemio! Nie wolno ci rodzić zieleni

i nie noś na sobie bujnych traw